ان کا فران ندارند با هیچ کس مدارا
گر صوفیی و عارف گر گنده ای و عظمی
پشتت کنند دولا لنگت دهند بالا
بر این بتان چینی یک موی هم نبینی
باید بدر نشینی گاهی ز تنگی جا