گلست کونت و در چشم دشمنان خوارست
اگر چه کیر رفیقان بزرگ چون دارست
به پیش کون بزرگ تو خرد مقدارست
مناره گرچه بلندست پای کوه کوتاه ست
بزرگ باشد کوه و به دره ات خوارست
اگر که کون تو کونست اعتقاد من اینست
که هر چه کون دگر هست نقش دیوارست
بگو که چاک بود ان. و یا ره شیری ست
همان شکاف که بر کون تو پدیدارست
به هر کجا که روی روی سر ترا ببرند
چه گوهری که همه کس ترا خرید ارست
اگر ز کون تو تنها غرض بود سوراخ
شکاف بر در و دیوار کهنه بسیارست
به هر طرف که روی مشتریت از پس و پیش
چو میوه ای که رسیده رواج بازارست
جمال دوست نبیند کسی بغیر از دوست
گلست کونت و در چشم دشمنان خارست
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق