خراسان

—

--

سحر ان خوب افغان یادم امد از ان سرو خرامان یادم امد لب شیرین شوخ قندهاری نگاه بچه افغان یادم امد تو قندی یا شکر یا قندهاری ز ارغنداب وگلران یادم امد پی خرسندی خوب تخاری ز پامیر و زرافشان یادم امد دو چشمان نجیب و روی زیباش ز گلران و ارزگان ان یادم آمد سمن بویان گلران را بگردم ز یمگان و سمنگان یادم امد به زیر تیغ بنشینم چو چشمت که ان برگشته مژگان یادم امد فدا گردم بران رخشان و روشان که ان خوب بدخشان یادم امد به دنبال بتان بلخ و فرخار به پیشاور سر و جان یادم امد

درون بستر گرمش بغلتم

هرات خواجه غلتان یادم امد

بیا خونم بریز و هرکه پرسید

بگویش عید قربان یادم امد

ز پروان و تخار و کابل و بلخ

بلندی های واخان یادم امد

نشستم شهر هاتان را شمردم

ز خوبان بس فراوان یادم امد

دلم پر می زند از بهر کابل

که از خوبان پروان یادم امد

خوشا انکس که با یار زرنگیست

زرنج زابلستان یادم امد

بغل وا کن در اغوشت بگیرم

که از خوبان بغلان یادم امد

ز چشمم هر طرف رودابه میرفت

که از زال نریمان یادم امد

به فکر غمزه تهمینه بودم

که یکباره ز دستان یادم امد

مکن ای اسمان افراسیابی

که از یاران ایران یادم امد

مرا از سینه ناصافان چه پروا

صفای سینه صافان یادم امد

کسی چشمان خود را می چرانید

منم ان مرد چوپان یادم امد

مسلمانان بگیریدم که رفتم

فدای هرچه خوبان یادم امد

نمک گیر لب خوبان غربم

لبان بچه افغان یادم امد ---- ---

از بس که ان تخاری خون کرده قلب مارا 

دل می رود ز دستم صاحب دلان خدا را 

گاهی به گوشه چشمی بر  دوستان نظر کن 

قلب ست  در دل تو یا انکه سنگ خارا

گرسیوز دو چشمت خون سیاوشم ریخت 

ان کافران ندارند با هیچ کس مدارا 

 ای دلبر تخاری از بس که ابداری 

یعنیعنی تورا توان خورد چون الوی بخارا

این سینه  خرابم ملکیست گشته ویران

در چشم من قدم نه  ای شاه ملک ارا 

ما کشتگان کویت دل بستگان  رویت 

بر. بوستان گذر کن ای باد نو بهارا