دیشب من و ان تازه گل باغ جهان

ان گل پسر غنچه  لب میگونا
خوابید  کنار من و شد وارونا
برخاست و دادش شده  بر گردونا
وا فریادا وا مصیبتا وا  کونا


ـ
-
-
-
-

کیرم به مثل چو گرگ هنگام سحر
هم فربه همی رباید و هم لاغر
از من ز چه می گریزی ای شوخ پسر
فرقی نکند به راه یا در بستر

ـــــ
-
-
ـ

در جمع چو من نگاه از دور کنم
 هر خوش پسری که هست منظور کنم
گر جان طلبد برای او جور کنم
از پا ننشینم مگرش تور کنم


ــــ
ـ
ـ
ـ

از تیر بلند و پهن و  دلدوز بترس
چون سوز دهد ترا تو از سوز بترس
چون نیزه بلند شد تو اسوده مشین
از نیزه راست در  شب و روز بترس


--
--

-ـ

دل گرگ شود چو گرگ و شیرت بخورد
از ان دو لبان دلپذیرت بخورد
ازکیر من ای دوست مبادت  ترسی
این کیر تو میخوری نه کیرت بخورد

---
--
--
کونت ز دهان غنچه پرخنده تر ست
 گردست و ز اسیاب  چرخنده تر است
خورشید به اسمان و کونت در شرت
گرمست و  ز خورشید درخشنده تر است

-----
--
ـــ

--
این کون تو گرچه  گوهری شهوارست
چون میوه رسیده نوبر بازارست
امروز چه  روی کونت از من  پوشی
فردا دهنش ز خاک صد خروار ست


--
--
----
--
این کون تو گرچه سخت پر مقدار ست
امروز عزیزست و به فردا خوارست
این کون که دریغش کنی از من امروز
فردا ش خوراک  کرم و  مور و مارست

—-
-
-
ـ
ـ

-----

-
-
-

-


---

بی کون تو بنده زیستن نتوانم
بی ساده رخان باده زدن نتوانم
من بنده ان دمم که ساقی گوید
یک بار دگر بگای و من نتوانم
-
--
--

-

---
-
-
-

---
گر. من ز می شبانه مستم هستم
ورکافر و رند و می پرستم هستم
هرچند که در فسق تظاهر نکنم
خوشکل پسری فتد بدستم هستم
--

ــ
-
-
-

--
---
دیشب من و ان تازه گل باغ جهان
رفتیم و نشستیم بهم زور چپان
امروز زنش خبر شد از قصه ما
القصه دگر باقی این قصه بخوان
----
-
--
-
من ظاهر کاف و کون هستی دانم
اسرار نهان می پرستی دانم
شرمنده کیر و خایه بادم من اگر
راهی بهتر از جق دستی دانم
---

-----
-----
ان یار نکو که همچو بت ساختمش
در اب بدیدم او و بشناختمش
گفتند نکو میکن و در اب انداز
نیکو کردم در اب انداختمش


-
-
-
----
-------

از ریش نشسته گرد بر صورت او
ای من به فدای ان رخ همچو هلو
دستی بکشم اگر ترا بر سر و رو
خوشمزه شوی دوباره چون شفتالو

-

-----
--
-
-
-

چون بچه همسایه لب از شیر بشست
 دیدیم که گشته بند شلوارش سست 
گر تو نکنی به بردنش عزم درست
 اهو بچه را کسی دگر خواهد جست



--
-
-
در فصل بهار و کون همی غنچه ورد
 یکسان شده روز و شب نه گرم است و نه سرد
 کیرم به زبان  پهلوی  از سر درد 
فریاد همی کند که کون باید کرد



---
---
---

--
--
بی هوده به کون پاره خویش مخند
 دل بر سر استواری دهر مبند
 این  نرمی کون به هیچکس باقی نیست
 کردند و کنیم و دیگر ایند و کنند



ـــ
ـ
-
-

--

امروز که گل دمیده بر هر لب جو
مرغان چمن به بوی او در تک و پو
قمری شده مست و نعره زن کو کو کو
تا خشتک بلبل بکشم بر سر او


-----
-----

سوری بچه ای پناه جو دانشجو
نه خرد و نه نره خر خوش اندام و جوجو
تا نصف سرین سریده شلوارک او
لرزان لرزان همی رود تا لب جو

-
-



-

--
-----

ای چرخ ترا همیشه کاری بودست
این راسته را کاری و باری بودست
زان پیش که این کوزه خشاش کنند 

پیداست که بدبخت خماری بودست-
-
-
-
-
-
-
-
-

--
-

ـ

-

-

--
--
-
-
-
-
سرگشته به چوگان ِ قضا همچون گوی
چپ می کن و راست می کن و هیچ مگوی
یاری که تو را فکنده اندر تک و پوی
تمبان بکند ز پای ، روزی لب ِ جوی
--

--
--
-
-
-
-
-
--
-
-
-

---

---
-
-
تا مو به رخ بچه همسایه برست
 پاک از همه ناز و کبر خود دست بشست
 این بچه اهو که دوروزی پی تست 
گر تو نکنی کسی دگر خواهد جست

--
--
--
دیشب من و ان تازه گل باغ جهان
رفتیم و نشستیم به هم باده زنان
امروز ز قصه شد خبر همسر او
القصه دگر باقی این قصه بخوان



---

--
--
دیشب من و همسایه لبنانیمان
رفتیم همانجا که تو میدانیمان
امروز به پیش همسرش فاش شدیم
سودی ندهد عذر و پشیمانیان



--
---
---
دیشب  من و ان تازه گل باغ جهان
رفتیم و نشستیم بهم باده کشان
شد همسر او خبر ز گه خوردنمان
القصه خودت باقی این قصه بخوان


--
--
---
دیشب من و ان تازه گل باغ جهان
رفتیم و نشستیم بهم زور چپان
امروز زنش خبر شد از قصه ما
القصه دگر باقی این قصه بخوان

---
---
ای بچه عراقی که کسی عین تو نیست
ان کیست که بر گردن او دین تو نیست

از ان همه افسانه حاصل خیزی
یک موی چرا به بین نهرین تو نیست
---

---
--

ای بچه عراقی از نباتت بخورم
از ان لب  همچون  شکلاتت بخورم
عین تو کجای دل خود بگذارم
من ان عتبات عالیاتت بخورم


---
--
--

-----
---
--

-

--
-
دیشب من و ان تازه گل باغ جهان
رفتیم و نشستیم بهم باده کشان
شد همسر او خبر ز گه خوردنمان
القصه خودت باقی این قصه بخوان
--




--

--
دیشب من و همسایه لبنانیمان
رفتیم همانجا که تو میدانیمان
امروز به پیش همسرش فاش شدیم
سودی ندهد عذر و پشیمانیان
-----

--
--
-
ان یار نکو که همچو بت ساختمش
در اب بدیدم او و بشناختمش
گفتند نکو میکن و در اب انداز
نیکو کردم در اب انداختمش
--

--
--
--
--
کفر چو منی گزاف و اسان نبود
این فسق و فجور نقض ایمان نبود
 گر گادن کون  خلاف اسلام بود
پس در همه دهر یک مسلمان نبود


--
-


-

---
--
-
-
-

---
--
--
بی هوده به کون پاره خویش مخند
دل بر سر استواری دهر مبند
این کون جهان به هیچ کس باقی نیست
کردند و کنیم و دیگر ایند و کنند
-


--
--
---
---
----
چون بچه همسایه لب از شیر بشست
دیدیم که گشته بند شلوارش سست
گر تو نکنی به بردنش عزم درست
اهو بچه را کسی دگر خواهد جست
---


---
--
--

--

--
--
--
گر مرد رهی از پی کون باید رفت
در یافتنش میان خون باید رفت
افسوس که نادیده و ناکام و غریب
از دایره دهر برون باید رفت
-

-
-
از گادن ما نبود گردون را سود
از دادن ما نیز به قدرش نفزود
در کون تو رفت کیرو امد بیرون
این امدن و رفتنش از بهر چه بود ؟
-
-
---
--
انروز که مرغ عمر پرکنده شود
واجزای تنم ز هم پراکنده شود
این کیر فتاده مرده و بی سر و زار
باری چو بیاری اسم کون زنده شود
--


---

---
---
--

بس جامه دریدم و به خود چنگ زدم 

تا داغ تو را به این دل تنگ زدم
دیروز یکی سنگ به جامم انداخت
من نیز دوباره جام بر سنگ زدم

---
--

---
---
--